Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

                                                              ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ    
                                                   ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΚΟΡΔΟΠΑΤΗ
Γράφει ο Δημοσθένης Τρυφιάτης, μαθητής Β Γυμνασίου
  To  βιβλίο  του  Θανάση  Βαλτινού,   Συναξάρι  του  Ανδρέα  Κορδοπάτη, αναφέρει  τις  προσπάθειες  του  Αντρέα  να  ξενιτευτεί, μερικές  από  τις  οποίες  ήταν  πετυχημένες  και  άλλες  αποτυχημένες.  Η  οικογένεια  του  Αντρέα  ήταν  πολύτεκνη, με  μεγαλύτερο  τον  Βασίλη, ο  οποίος  προσπάθησε  με  πολλούς  τρόπους  να  συνεισφέρει  στα  οικονομικά  της  οικογένειας.  Ο  Αντρέας  γι  αυτό  το  λόγο  όταν  ήταν  μικρός  πάντα  τον  βοηθούσε.  Όμως, και  πάλι  τα  οικονομικά  τους  δεν  πήγαιναν  τόσο  καλά,  έτσι  ο  Αντρέας  αποφάσισε  να  ξενιτευτεί.  Προσπάθησε  τρείς  φορές  να  ξενιτευτεί, αλλά  λόγω προβλημάτων της  υγείας  του δεν τα κατάφερε. Παρά  την  στεναχώρια  του  δεν  το  έβαλε  κάτω  και  προσπάθησε  για  τέταρτη  φορά  να  ξενιτευτεί,   και  τα  κατάφερε!
    Έμαθε  ότι  υπήρχε  πλοίο  το  οποίο  θα  έφευγε  από  την  Πάτρα  για  Νέα  Ορλεάνη. Έμεινε  ένα  βράδυ  στην  Πάτρα  και  το  βράδυ  της  άλλης  μέρας  αναχώρησε  για  να φτάσει  μετά  από  2  ημέρες  στο  Παλέρμο. Εκεί  έμεινε  6  ώρες  και  ξεκίνησαν  για  το  Γιβραλτάρ. Μείνανε  εκεί  6  ώρες  και  μετά  ανοιχτήκανε  στο  μεγάλο  Ωκεανό. Για  φαγητό  τους  έδιναν  κάτι  παλιάλογα... Αυτός  επιβίωσε  από  τα  πράγματα  που  πήρε  στην  Πάτρα. Ζούσανε  μέσα  σε  αυτήν  την  φρίκη. Έπειτα  άρχισε  να  κοχλάζει  η  ψείρα...   Κάποια    μέρα  έφτασε  στα  νησιά  της  Φλώριδας   και  είχε  ακόμα  πολύ  χρόνο  για  Νέα  Ορλεάνη. Όταν έφτασαν  ήρθαν  οι  γιατροί  για  να  τους  εξετάσουν.  Οι περισσότεροι   τα  κατάφεραν  να κριθούν υγιείς  εκτός  από  τον  ίδιο, με  αποτέλεσμα  να  τον  κλείσουν  στο  μπουντρούμι. Την  άλλη  μέρα  τον  έβγαλαν  έξω, όπου  αποφάσισε  να  το  σκάσει. Και το κατάφερε. Στην  ακτή  έψαχνε  σαν  τρελός  τους  συγγενείς  του  και  για  ελληνικό  ξενοδοχείο  για  να  περάσει  το  βράδυ. Τελικά, βρήκε  και  ξενοδοχείο  και  τον  ξάδελφό   του...
Από τότε ζει ως λαθρομετανάστης στην Αμερική:
 Έμεινε  2  ημέρες  στο  Σανλουίς  και  τη  Τρίτη  πήγε  στο  σταθμό  για  Κάνσας  Σίτυ. Φτάνοντας, έβγαλε  άλλο  εισιτήριο  για Σανλαίκι  Σίτυ  και  από  εκεί  στο  Όγδοο, όπου  βρήκε  τον  αδελφό  του  Γιάννη. Μετά  ξαναφεύγει  Σανλαίκι  Σίτυ  και  ξαναγυρίζει  στο  Ποκατέλο  όπου  έκατσε  στον  αδελφό  του  10 ημέρες. Στη  συνέχεια, έφυγε για  Νάμπα Αϊντάχο  όπου  πιάνει  δουλειά. Έπειτα, φεύγει για Βόισενς Αϊντάχο, όπου  βοήθαγε  Έλληνα  τσαγκάρη. Με  τα  αδέλφια  του  φεύγει  για  Μπιούτη  Μοντάνα,  όπου  έπιασε  δουλειά  στα  βαγόνια,  και  μετά  από  2  εβδομάδες  άνεργοι,  φεύγουν  για  Μισούλα όπου  δουλεύουν  ως  εργάτες  στο  εργοστάσιο  συλλογής  σιδήρων  με  καλό  μισθό  μέχρι που  πήραν  τάιμ  τσεκ   και  σκολάσανε. Ξαναπιάνουν  δουλειά  όμως  σε  εργοστάσιο  με  κάρβουνα, αλλά  λόγω  της  επιβάρυνσης  της  υγείας  του, πιάνει  δουλειά  στο  πλύσιμο  των  μηχανών. Δούλεψε  πολύ  καιρό  εκεί,  αλλά  έγινε  αντιληπτός  στους  κλητήρες.  Έφυγε  από  το  εργοστάσιο  και  έμενε  στο  σπίτι  του  συνεταίρου  του  αδελφού  του  για  20  ημέρες  και  μετά  έφυγε  για  Μπιούτη  Μοντάνα. Από  εκεί   φεύγει  αργά  τη  νύχτα  για Ποκατέλο , δουλεύοντας  στα  μεσίνια. Τελειώνοντας  την  εργασία  του,  πήγε  στο  σαλούνι   του  Γιάννη, και  όταν  πήγε  να  ξεφύγει, οι  κλητήρες  κατάφεραν  να  τον  πιάσουν. Τον  οδήγησαν  στο  Τμήμα, όπου  άρχισαν  την  ανάκριση. Έπειτα, τον  οδήγησαν  στο   υπόγειο, όπου  έμεινε  τρείς  ημέρες  και  την  τέταρτη  τον  εξέτασαν  οι  γιατροί, οι  οποίοι  τον  έβγαλαν  καθαρό. Σε  τρείς  ημέρες  ήρθε  η  εγγύηση  που  έλεγε  ότι  θα  έφευγε. Βγαίνοντας  από  τη  φυλακή,  έπιασε  δουλειά  σε  ένα  εργοστάσιο  για  25  ημέρες.  Μετά  πληρώθηκε  για  να  φύγει  για  Ελλάδα.
   Χαιρέτησε  με  κλάματα  τους   αδελφούς  του, αγόρασε  πράγματα  και  μπήκε  στο  τρένο  για  να  φύγει. Έφτασε  στη  Νέα  Υόρκη  τη  νύχτα, όπου  έμεινε  στο  ξενοδοχείο, φυλαγόμενος  από  τους  κλητήρες. Το  μεσημέρι  πήγε  στο  Καστριγκάρι    και  το  βράδυ  έφυγε  για  Ελλάδα. Την  άλλη  μέρα  έφτασε  στην  Πορτογαλία  μένοντας  μισή  ημέρα. Δεύτερο  λιμάνι  ήταν  η  Νεάπολη  και  έπειτα  από  2  ημέρες  στην  Πάτρα. Εκεί  έμεινε  1  ημέρα  και  το  πρωί  ο  Ανδρέας  έφυγε  για  Πύργο, από  εκεί  στην  Τρίπολη  και  στη  συνέχεια  μαζί  με  τον  αδελφό  του  Αντώνη  για  το  χωριό. Πριν  φύγουν  όμως  ο  Ανδρέας, μπαίνει  στο  πρακτορείο  της  πόλης, αφήνει  όνομα  και  σύσταση  και  ζητά  να  τον  ενημερώσουν  όταν  θα  ξαναπεράσει  πλοίο  για  Αμερική...




1 σχόλιο: