Ο ΚΑΠΝΟΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ήταν πικρή, μαρτυρική δουλειά, τα καπνά!

«   Η σοδειά ενός χρόνου ήθελε τόση δουλειά, όση χρειάζεται και για να μεγαλώσει κανείς ένα παιδί από την κούνια στην παντρειά.

Καημός το χωράφι,  καημός οι φόροι, καημός τ’ αλέτρι, καημός η βροχή, καημός τα φυντάνια, καημός η σπορά, το τσάπισμα, το αρμάθιασμα, το στέγνωμα, η φύλαξη, το τέγκιασμα.

Καημός να κοκκινίζει το πρόσωπό σου και ν’ ανοίγεις την παλάμη δεξιά-αριστερά για να βρεις λεφτά και να ζήσεις ώσπου να μεγαλώσουν τα καπνά, καημός το χρέος, οι τόκοι!

Έντεκα μήνες! Έντεκα μήνες ολάκερη η φαμελιά σου, η γριά μάνα σου, ο γέρος πατέρας σου, το αγόρι, το κορίτσι σου μόλις περάσουν τα τέσσερα, η γυναίκα σου, όλοι θα παλεύετε, θ’ αγωνίζεστε χωρίς να μετράτε τις ώρες, και στο τέλος το πρόσωπό σας δε θα γελάσει ποτέ!..»            Νετζατή Τζούμαλι